از کنفرانس برلین تا گیر کردن در باتلاق بلوچستان

ضربات پی در پی که از ابتدای سال 1402 (با وجود صرف هزینه های نجومی دشمنان) به مجاهدین و سایر جریانات وارد می شود، بیانگر رشد و آگاهی مردم و جوانان و آشنایی آنان به بخشی از ترفندهای دشمن است و در عین حال نشانگر رحمت الهی است که این کشور را در سخت ترین شرایط طی قرنها و هزاره ها حفظ کرده و باز هم خواهد کرد. امروز هم مجدداً اثبات شد که مسعود و مریم رجوی با وجود هیاهوی بسیار، عملاً کارآیی خود را بکلی از دست داده و در واپسین ایام عمر ننگین خود، قادر نیستند بازی را آنگونه که دوست دارند به پیش ببرند. و همچون ماه های گذشته در باتلاقی که می خواستند سر راه مردم سیستان و بلوچستان تولید کنند، گیر افتاده و دست و پا می زنند، و تنها چیزی که از دستشان برمی آید، برگزاری نمایش شبانه در کوچه های خلوت و بیابان های خالی از سکنه و آتش زدن لاستیک در جاده و ایجاد مزاحمت برای مردم است. سازمانی که مدعی بود مریم رجوی از حمایت بیش از 70 درصد مردم ایران برخوردار است، امروز قادر نیست حتی 80 نفر از 80 میلیون ایرانی را به خیابان های شهر بکشاند و مجبور است کودکان فقیر و بیسواد شهر را با چند عدد شکلات راضی کند و برای بازی خیابانی به میدان بکشاند تا شاید دود و دمی بپا شود و خونی بریزد و پیراهن عثمان کند.